Todas as mañás, antes de marchar para o traballo, a nai de Violeta déixalle un bico na súa almofada.
Aquela mañá, o bico, despois de bicar a Violeta, saltou pola fiestra e marchou voando dando lugar a distintas aventuras ao seu paso.
Despois de escoitar con atención o conto falamos dos bicos, qué expresan, por qué os damos, a quén nos gusta darlle bicos, quén nos gusta que nos dea un bico, etc.
Lembramos como o bico de Violeta se mete na bolsa do carteiro e todas as cartas que recibe a xente son moi fermosas.
Nós tamén temos unhas cartas moi fermosas no noso buzón con corazón e non pasou por alí o bico inquedo de Violeta, pero sí pasaron as nosas amigas e amigos para dicirnos o que máis lles gusta de nós.
É tan importante que resalten as nosas cualidades positivas! ! !
Abrimos as cartas que tiñamos no noso buzón e comprobamos quén era a/o remitente para poder agradecerlle con bicos e apertas a súa carta.
Aqui vos deixamos un resumo en imaxes da sesión de emocións.
No hay comentarios:
Publicar un comentario