A bruxa Pepita, ademáis de coidar os libros da nosa clase, ás veces ocupa o seu tempo libre (ten moito. . . porque é funcionaria. . . ) facendo trasnadas. Pero outras veces, cando nos portamos moi ben, danos algunha que outra sorpresiña. . .
Iso foi o que sucedeu este martes.
Cando chegamos á clase pola mañán atopamos un agasallo, unha nota de Pepita e algunha sorpresiña máis. . .
Por fin somos capaces de traballar en silencio. . . ejem. . . ou casi. . . para concentrarnos moito moito. . . e ao estar a clase tranquila, por fin medrou a letra a. E tamén grazas aos coidados de Pepita que é a única que se lembra de regar o xardín. Cando entramos na clase, xa intuímos que medrara unha nova letra, pois ulía mooooooito a flores. . . E acertamos !!!
Por certo, graciñas á profe Sandra pola idea do perfume. Estás en todo compañeira!!!
E asegúrovos que ulía a flores porque fóiseme a man botando. . .
Rita, que foi a encargada o martes, abriu o agasallo e ensinouno a tod@s.
Era un libro das vogáis.
Bicos.
Eu sei de un que as trasnadas de Pepita o traen de cabeza e lle encantan as historias desta bruxa funcionaria.
ResponderEliminarSeino, seino. . . Agora ten convencidos a varios de que Pepita encolle os lápices pola noite. . . ainda que os afile diante dos seus narices. . . non caen na conta de que é por iso que se fan máis pequenos. . .
ResponderEliminarBendita inocencia ! ! !
Como detectives non teñen prezo. . . ja ja ja. . .
Bicos.
Bibi.